14 grudnia br. w sali “Niebo Polskie” dawnego Gimnazjum Polskiego w Gdańsku promocja kaszubskojęzycznego tomiku poezji Cypriana Kamila Norwida pt. “Wëbróné wierzte” w tłumaczeniu Idy Czai i Janusza Mamelskiego. W ramach promocji odbyło się spotkanie z wydawcą Fundacją Museion Norwid, którego przedstawiciel Jacenty Matysiak (miłośnik Norwida i kolekcjoner norwidianów) znalazł wiersze tłumaczone na kaszubski przez Idę Czaję a publikowane w naszym miesięczniku “Pomerania”. Po znalezieniu kontaktu do autorki zaproponował jej wydanie tomiku, w skład którego wchodzi 36 utworów dwujęzycznych.
W ramach promocji Ida Czaja wykonała recytację pięciu utworów, jej córka Dominika zaśpiewała utwór „W weronie” a Sławomir Plichta na skrzypcach elektrycznych uraczył nas improwizacją muzyczną do utworów karna Wãdzëbôczi oraz Weroniki Korthals.
Rok 2021 został wybrany rokiem Cypriana Kamila Norwida, w związku z 200. rocznicą urodzin poety.
Tomik możecie nabyć w księgarni kaszubskaksiazka.pl
*********
Poetka, tłumaczka, recytatorka, nauczycielka, urodzona 53 lata temu w Kamienicy Szlacheckiej Ida Czaja została laureatką Kaszubskiej Nagrody Literackiej za rok 2020. Jako poetka zadebiutowała w 1990 r. i w 30-lecie jej debiutu poetyckiego w piśmie „Tatczëzna” kapituła Nagrody pod przewodnictwem Bogumiły Cirockiej w składzie: prof. o. dr hab. Adam Ryszard Sikora i dr Łukasz Zołtkowski nagrodziła Idę Czaję tym wysokim wyróżnieniem.
W uzasadnieniu tego wyboru przywołano liczne zasługi laureatki na rzecz rozwoju poezji kaszubskiej. Kapituła szczególnie doceniła nazywanie rozważnym i oszczędnym słowem poetyckim najburzliwszych emocji i podstawowych ludzkich potrzeb: poczucia bezpieczeństwa, bliskości drugiego człowieka oraz poszukiwania tego, co nadaje życiu sens nie tylko tu i teraz; zadawanie pytań, na które nie ma jednej, rozstrzygającej odpowiedzi; świadomość własnego warsztatu poetyckiego i nieustanną nad nim pracę, co pozwala jej także na podejmowanie udanych prób przekładu na język kaszubski wierszy innych twórców, m.in. Leśmiana i Norwida; odwołania do kultury i historii Kaszub, także tej najdawniejszej. I przede wszystkim za piękno języka kaszubskiego, którym się posługuje, języka niby prostego, zwyczajnego, a migocącego bogactwem skojarzeń, odnawiającego znaczenia.