Dzôtczi – kwiôtczi

Alojzy Bùdzysz

Źródło: Pomerania, nr 6, 2012

Pãczkóm trzeba cepłi łëfcyk,
Fùchtny deszcz a słunca głans
– Mô rozwinąc piãkno, pëszno
Pełen miodu kwiôtk sã wdzãczi

Dzeckóm daruj czëłą miłosc,
Mòcną rãkã, mësl wiesołą,
Mô do zwëskù bùszno ùrosc
Miłô jich szłachetnosc dëszë.

Cëż garnéra kòchô ògród,
Piełe tu, òbrzinô tam
A wëcziszczô plëgawòscë
– Rosce òwòc – wié òn żdac.

Dzecë, co są tobie dóné,
Swiata pãczczi nôpëszniészé
Chcôł të òwòc fùl miodnoscë
Mùszisz twòjim dzecóm żëc.