W kaszubskiej przestrzeni kulturowej opowiadanie o dawnych czasach, wydarzeniach i ludziach było elementem historii przekazywanej ustnie, z pokolenia na pokolenia. Opowiastki, pieśni czy oracje niosły emocje i wiedzę całych generacji. W obecnych warunkach kulturowych jest inaczej i w przekazywaniu wiedzy o przeszłości głównym nośnikiem jest książka, audycja radiowa, film czy materiał internetowy. Im lepiej są one przygotowane, tym silniej oddziałują na świadomość odbiorcy.
Spojrzenie w przeszłość, które rzutuje na teraźniejszość, jest ważnym czynnikiem świadomościowym wyróżniającym każdego człowieka: tak nauczyciela języka kaszubskiego jak i jego ucznia. Warto uświadomić sobie, w jaki sposób można zbierać, przetwarzać i publikować treści, które dotyczą najbliższych emocjonalnie osób czy przestrzeni. Przecież nie można pozwolić, aby wydarzenia z życia rodziny, grupy zawodowej czy społeczności kaszubskiej bezpowrotnie zaginęła.
Spotkanie z historią rodzinną, pamięć o przedmiotach, zdjęciach, pamiętnikach, przynosi nie tylko przebudzenie własnej tożsamości. To także możliwość udostępnienia następnym pokoleniom kaszubskich wartości wspólnotowych, które w różnych formach świadczą o naszym miejscu w zmieniającej się rzeczywistości.